Grupy Die Brucke i Der Blaue Reiter, berlińskie kokoty Kirchnera, błękitne konie Marca i abstrakcje Kandinsky'ego; "Neue Sachlichkeit" z drastycznymi scenami ulicznymi Grosza i Dixa, czarne sylwetki Noldego, tęczowe akwarele Mackego, krzyczące barwy Jawlensky'ego, katedry Feiningera, taniec plam Klee czy dramatyczne gesty postaci Beckmanna to główne skojarzenia, jakie przywodzi na myśl nazwa "ekspresjonizm". Kierunek, zrodzony w sztuce niemieckiej na początku XX wieku w przeczuciu katastrofy I wojny światowej, a po jej zakończeniu miotający się w daremnych ostrzeżeniach przed nadciągającymi czasami pogardy, naznaczył swą wrażliwością malarstwo, literaturę, teatr, muzykę i kino, stał się jednym z głównych doświadczeń sztuki nowoczesnej.