Wspomnienia urodzonego w Brooklynie syna irlandzkich emigrantów. Opowiedziana historia, widziana oczyma kilkunastoletniego chłopca, dotyczy dziejów jego rodziny, którą kryzys lat dwudziestych zmusza do powrotu do Irlandii. Obcy we własnej ojczyźnie, codziennie muszą stawiać czoło biedzie, widmu głodu i nietolerancji. Paradoksalnie, przekleństwo opisanego w książce dzieciństwa przyniosło autorowi pożyteczne owoce: nieufność wobec wszelkiego fanatyzmu, wobec wielkich nacjonalistycznych lub religijnych idei, jeśli nie stoi za nimi dbałość o dobro pojedynczego człowieka. Ciepły humor przez łzy, żywy język i wyraziste portrety postaci są zaletą książki, uhonorowanej nagrodą Pulitzera.