Stefan Niesiołowski jako jeden z głównych założycieli i działaczy tajnej organizacji demokratycznej "Ruch", poddającej w swych działaniach generalnej krytyce system totalitarny - został w 1970 roku aresztowany, a następnie skazany na 7 lat więzienia, przebywał w celach razem z więźniami kryminalnymi. Ludziom takim jak on nie przysługiwał status więźniów politycznych. W swoich wspomnieniach Autor nie zatrzymuje się na oddaniu swoistego folkloru środowiska przestępców, chce w nich opowiedzieć o tym, "co wyrok czyniło niemożliwym do przeżycia i o tym, co pobyt w więzieniu czyniło ludzkim". Nie pragnie epatować czytelnika grozą przestępczego świata i choć od niej nie ucieka, to próbuje nałożyć na nią inną, głębszą perspektywę, otwartą na bardziej humanitarne spojrzenie na świat więzień, na żyjących tam ludzi, spojrzenie do jakiego zobowiązuje chrześcijańska tradycja naszego społeczeństwa.