Przerwa na życie" to druga - po "Pozwólcie nam krzyczeć", a przed "Wizytą" - część wielokrotnie wznawianego cyklu. Obejmuje dalszy ciąg wojennych losów Magdaleny, córki warszawskiego chirurga, Gastona - Francuza studiującego przed wojną dyplomację, i Piotra, którego z Gastonem łączą skomplikowane uczucia: przyjaźni i solidarności, ale też miłości do Magdaleny, a więc i zazdrości...

Dosłowny krzyk kobiet z hotelu Frau Hochmeier, domagających się od żandarmów zezwolenia na zobaczenie przez umierającą polską dziewczynę dziecka przed śmiercią, jest tu wielkim krzykiem-protestem przeciwko wojnie i jej nieszczęściom.