Zagadnienie wiernej i pokornej służby, poszanowania obowiązku i prawodawcy w połączeniu z ofiarnym poświęceniem się idei utrzymania ziemi, jest treścią powieści "Klejnot", osnutej na tle życia ziemiaństwa, szlachty zagrodowej i ludu wiejskiego na Białorusi. Tytuł powieści jest symbolem potęgi tradycji jako bodźca cnót moralnych i siły do wytrwania na kresowej placówce.
"Klejnot" - mówi do swej braci okolicznej główny bohater utworu, Szymon Łabędzki - nam dany jest i wielki stąd honor czujemy. A wiecie, że to też stara bajka jest? i nowe czasy to przekreśliły jak wiele innych zabytków? Ale my chowamy pamiątkę. Dawno kiedyś pierwszy z naszego rodu to dostał jako znak, że lub dzielny był, lub wierny, lub cnotliwy. A dostał w nagrodę i na przykład. Aleć teraz nikt owego pierwszego nie zna, ino ostatniego i słychać: Ten ci szlachcic gałgan jest, a ten pijak, a ten złodziej. I wstyd jest i hańba takim do klejnotu się przyznawać nawet, nie tylko się nim szczycić!