Sewilla, rok 1248. Wojska chrześcijańskie wkraczają do obleganego od dwóch lat miasta. Przywódca Maurów Axataf i król Ferdynand III składają podpisy pod aktem kapitulacji. Axataf żąda, by pozwolono mu zniszczyć wieżę meczetu – jej widok w rękach chrześcijan byłby dla muzułmanów ogromnym upokorzeniem. Syn Ferdynanda, książę Alfons nie wyraża na to zgody; proponuje, by zagrać o nią w szachy. O losach minaretu zadecyduje ten, który pierwszy wygra trzy partie. W przypadku śmierci któregokolwiek z uczestników gra ma być kontynuowana przez spadkobiercę, depozytariusza figury szachowej słonia z kości słoniowej. Cztery partie rozegrane przez Alfonsa i Axatafa kończą się remisem. Honorowy zakład pozostaje nierozstrzygnięty. Trzy wieki później muzułmańska wieża (nazwana Giraldą) zostaje przekształcona w dzwonnicę Katedry Najświętszej Marii Panny, najpotężniejszej budowli gotyckiej świata, chluby Sewilli. Ale walka o Giraldę jeszcze się nie zakończyła...